Vorige week werd ik gebeld door onze redacteur. Enigszins in paniek vertelde ze mij dat er nog een voorwoord geschreven moest worden voor RecyclePro. Dit omdat de verschijning hiervan, in verband met de Vakbeurs Recycling in November, eerder was dan gedacht.

De Vakbeurs Recycling? Eigenlijk raar dat we het dagelijks over de Circulaire Economie en grondstoffen hebben en dat we het dan 1 keer per jaar over de Vakbeurs Recycling hebben alsof we nog steeds in de vorige eeuw leven. Nog gekker is het “Recyclingsymposium” dat nota bene door onze eigen branchevereniging, dit jaar al voor de 10^e keer, georganiseerd wordt tijdens die eerder genoemde Vakbeurs Recycling.

Toch is het zonder recycling nagenoeg onmogelijk om resten van geconsumeerde producten, zoals verpakkingen of gesloopte gebouwen, om te zetten tot hernieuwde grondstoffen. Deze hernieuwde grondstoffen zijn dan weer een belangrijk onderdeel van die, o zo belangrijke, circulaire economie.

Nadat het begrip Cradle to Cradle aan het begin van deze eeuw begrijpelijker vertaald werd tot “De Circulaire Economie” is hierover een hoop zin en onzin geschreven. Op dit moment begint het bereiken van die circulaire economie vooral te lijken op een soort Confuciaans paradigma: De reis is belangrijker dan de bestemming. Op die reis worden we door wetenschappers, procesmanagers, transitiegoeroes en onderzoekers aan de hand genomen en zien we de mooiste modellen, plannen en oplossingen om in 2050 volledig circulair te zijn; wat dat ook moge betekenen.

Ondernemers uit het vakgebied Recycling zijn inmiddels al jaren actief op het vlak van de circulaire economie en hadden deze denkwijze al lang voordat dit “mainstream” werd geadopteerd in hun dagelijkse manier van werken. En niet alleen het begrip “Circulair” maar zeker het begrip “Economie” heeft bij deze ondernemers een prominente rol in de besluitvorming over wel investeren in nieuwe technieken, of niet. Wetgeving is een belangrijk onderdeel in het besluitvormingsproces van deze ondernemer. Mag een bepaalde afvalstof wel of niet geëxporteerd worden? Moet een bepaalde afvalstof wel of niet volgens de Best Beschikbare Techniek gerecycled worden? Maar ook randvoorwaardelijke wetgeving, zoals de Omgevingswet of Financiële Zekerheid is van belang. Als de wetgeving die nodig is om een circulaire economie te bereiken nog steeds gebaseerd is op lineaire principes en gedachtegangen blijft, zoals Confucius zei, “de reis belangrijker dan de bestemming” zullen we die circulaire economie nimmer bereiken.

Tot die tijd blijven we dan maar gewoon recyclen en zorgen we er als branche voor dat we in ieder geval nog 80% van het afval kunnen omzetten een nieuwe grondstoffen. Ook best een aardig resultaat!

Tot het moment dat we een Grondstoffenbeurs hebben wens ik u nog een mooie Recyclingbeurs toe en voor de bezoekers van het Recyclingsymposium tevens een inspirerende dag.